به منظور شبیه سازی جریان سیال و حل معادلات حاکم بر سیال دو دیدگاه معتبر به نام های دیدگاه اویلری و لاگرانژی وجود دارد، که هریک با توجه به فرضیات و روشهای به کار رفته معادلات اساسی حاکم بر سیال را به گونه ای خاص ساده سازی کرده و بکار می برند. در دیدگاه اویلری سیستم دستگاه مختصات بر روی یک حجم کنترل از سیال گذاشته شده و تغییرات ایجاد شده درجریان سیال به هنگام عبور از این حجم کنترل مورد بررسی قرار می گیرد، اما در دیدگاه لاگرانژی سیستم دستگاه مختصات و در واقع دستگاه ناظر بر روی ذرات قرار گرفته و به همراه ذرات حرکت می کند و تغییرات جریان را در مسیر حرکت ذرات مورد بررسی قرار می دهد.
روش هیدرودینامیک ذرات هموار (Smoothed Particle Hydrodynamics) یا به اختصار (SPH) یک روش کاملاً لاگرانژی است. این روش بدون نیاز به شبکه بوده و با استفاده از یک مکانیزم درون یابی نقطه ای خواص جریان سیال را محاسبه می کند، در این روش به هر ذره جرمی نسبت داده می شود که متناسب با فاصله ذرات و خواص سیال است، بنابراین می توان این ذرات را به ذرات فیزیکی و مادی تعبیر کرد که خواص میدان سیال نظیر دما، سرعت، فشار و ... به همراه خود جابجا می کنند و مقدار این خواص در هر ذره متحرک تابعی از متوسط این خواص در ذرات مجاور است و تابعی وزنی (هموارساز) به نام تابع کرنل این متوسط گیری را با احتساب برخی پارامترهای لازم انجام می دهد. در روش SPH اعمال شرایط مرزی به آسانی انجام می گیرد زیرا تمام میدان با ذرات متحرک تخمین زده می شود و برای ذرات مرزی نیز می توان با اعمال چند شرط خاص دیواره ها را شبیه سازی کرد.
منابع:
1- امانی فرد، نیما، کتاب آشنایی با هیدرودینامیک ذرات هموار (SPH) و کاربردهای آن، انتشارات دانشگاه گیلان، 1389.
2- باقرزاده، آسیه، تحلیل رفتار الاستیک در سازه های ساده به کمک روش SPH، پایان نامه کارشناسی، دانشگاه گیلان، مهر 1386.
